Het leven wordt steeds kariger. Neem nu de pub The Footman op een steenworp afstand van Berkeley Square in hartje Mayfair. Ooit stond de pub bekend onder de naam ‘I am the only Running Footman’. Dat werd in de jaren tachtig afgekort tot ‘The only Running Footman’. Maar zelfs dat bleek teveel van een tongbreker. Waarna het dus The Footman is geworden. Inderdaad, erg schraal.
Waarom hebben ze het niet The Junior Ganymede genoemd, zo vraag ik me af. Volgens P.G. Wodehouse biograaf Norman Murphy was de fameuze club van Jeeves immers gebaseerd op ‘I am the only Running Footman’. Geen club dus, maar een pub, want zelfs de hooggewaardeerde ‘My Man’ Jeeves, een valet in plaats van een butler, werd niet geacht om clubs te bezoeken.
The Footman, laten we hem toch maar gewoon zo noemen, was de bestemming voor het Downstairs personeel die het leeuwendeel van de huishoudens vertegenwoordigden van de luxe appartemenen en herenwoningen die nog altijd typerend zijn voor deze luxe stadswijk. ‘The lower classes live in pubs, the higher classes die in pubs’, zoals het gezegde luidde.
Vanaf midden achttiende eeuw, toen Mayfair werd aangelegd, staat er op deze plek een pub, al is de pub zoals we die vandaag de dag kennen in 1936 herbouwd. Het was de pub voor het personeel, voor downstairs in het traditionele upstairs, downstairs huishouden van de gegoede klasse.
Ook binnen de Downstairs gemeenschap was het klassenverschil natuurlijk aanzienlijk, zoals iedereen weet die Downton Abbey – of Upstairs, Downstairs – wel eens heeft gezien. Dat verschil werd decennialang in stand gehouden bij The Footman. De ‘Private Bar’ was er voor de valets en de butlers; de Snug Bar was er voor iets minder prominente leidinggevenden; de Saloon Bar voor de meeste andere medewerkers waar de stallenjongens het moesten doen met de Public Bar.
Het is de snob in Jeeves die van zijn pub, waar hij natuurlijk toegang had tot de meest exclusieve Private Bar, een club wenst te maken. Of misschien dacht hij wel dat Wooster het anders niet zou begrijpen. Die zegt echter verbaasd te zijn over de aanwezigheid van een club in de betreffende straat, terwijl hij wel op de hoogte is van een ‘public bar’ aldaar. Je ziet het vieze gezicht voor je waarmee hij de woorden uitspreekt.
Enfin, de Junior Ganymede, een verwijzing naar de dienaar van de Griekse god Zeus, komt in diverse van de briljante Jeeves & Wooster boeken voor. Een van de huisregels is dat de aanwezigen opmerkelijk gedrag van hun baas kunnen beschrijven in een logboek. De aantekeningen over ‘Wooster, B.’ zijn met elf pagina’s het meest uitgebreid. De leden van de club mogen deze verwikkelingen overigens alleen lezen, maar niet doorvertellen.
Bij de huidige Footman weet de kastelein echter niets van de relatie met Jeeves of Wodehouse. De pub wordt gefrequenteerd door Wooster-achtige nietsnutten, al komt een bouwvakker van een de gebouwen in de buurt even snel een halve pint drinken.
Ik denk niet dat Jeeves zich er erg op zijn gemak zou hebben gevoeld. Maar ze serveren er nog wel een heuse bitter onder de naam The Running Footman. Onbegrijpelijk trouwens dat ze de livreiknecht niet langer laten rennen in de naam van de pub. Kariger inderdaad, precies zoals ik zei.